Kralentafel nooit opgeruimd!

Ik streef er wel naar hoor, maar het lukt echt nooit! Of hooguit een half uurtje. Dan hebben de kralen de andere kralen gemist en zijn ze uit hun zakjes gekropen om te gaan thee drinken bij hun vriendjes. En hoppa, weer alles door elkaar!
Dit is de stand van vanmiddag, en dit is dus de keurige variant!

Ik heb een deel al opgeruimd vanmorgen. En het rolletje staaldraad dat was losgeschoten en zich tot een orgie van rotzooierige draadjes over alles heen had gevleid. Het rolde natuurlijk nog verder uit tijdens het opruimen en met bovenmenselijke zelfbeheersing heb ik het opnieuw opgerold, in plaats van het al gruntend in de hoek te smijten.
Als je je afvraagt wat Lynda Laplante daar doet, die ligt daar alleen het kastje hoog te houden. Dan kan ik ook het onderste laatje open trekken zonder gelijk de helft van de bakjes te verschuiven.

Soms komt Douwe ook helpen bij het sieraden maken en je kunt wel voorstellen wat er gebeurt als ze in een liefde-aanval al prikkepotend op een kralenmatje staat en dat blijft haken aan een nageltje… Van mijn scheldpartij schrikt ze dan dusdanig dat ze er met doorslippende achterpoten vanaf springt. Jottem.

Kan ik overnieuw beginnen. Om te bewijzen dat de kralen HEEL SOMS wel opgeruimd zijn, dit plaatje van anderhalf jaar geleden. Heel recentelijk was het dus een volkomen nette werktafel…

Echt het enige voordeel dat ik kan bedenken aan de noodzaak om kralen op te ruimen, is dat ik altijd weer verloren schatten tegen kom. Kralen en dingetjes die ik was vergeten. Of zielige weeskralen. Dus kunnen dan weer verwerkt worden tot gelukkige sieraadjes!